Ποια τα βασικά επίπεδα υγρασίας σε υποστρώματα υδροπονίας;

Στα υποστρώματα υδροπονίας, έχουν οριστεί τα ακόλουθα επίπεδα αναφοράς όσο αφορά την υγρασία:
 Υδατοϊκανότητα φυτοδοχείου (θcc, container capacity), η οποία ισούται με την μέγιστη περιεκτικότητα (%) ενός υποστρώματος σε υγρασία σε συνθήκες ανεμπόδιστης στράγγισης. Συμβατικά η θcc λαμβάνεται ίση με την περιεκτικότητα του υποστρώματος σε υγρασία (με βάση την Χ.Κ.Υ.) σε μύζηση 10 cm στήλης νερού (1 kPa).
 Εύκολα διαθέσιμο νερό (ΕΔΝ, Easily Available Water- EAW) καλείται η διαφορά μεταξύ της περιεκτικότητας ενός υποστρώματος σε υγρασία στα 10 και 50 cm στήλης νερού (1 και 5 kPa, αντίστοιχα). Το νερό αυτό μπορεί να αντληθεί από τα φυτά χωρίς να καταναλωθούν σημαντικά ποσά ενέργειας.
 Ρυθμιστική περιεκτικότητα νερού (ΡΠΝ, Water Buffering Capacity - WBC). Η διαφορά μεταξύ της περιεκτικότητας ενός υποστρώματος σε υγρασία σε 50 και σε 100 cm στήλης νερού (5 και 10 kPa, αντίστοιχα).
 Για μεγαλύτερες τιμές μύζησης, το νερό είναι από δύσκολα έως καθόλου διαθέσιμο για τα φυτά (στα 15.000 cm ή 1500 kPa αντιστοιχεί το σημείο μόνιμης μάρανσης, πέρα από το οποίο τα φυτά έχουν μηδενική δυνατότητα απορρόφησης νερού).