Πληροφορίες για άρδευση πράσινου με χρήση εκτοξευτήρων

Με την τεχνητή βροχή (καταιονισμό) επιδιώκουμε την ομοιόμορφη κάλυψη μίας φυτικής επιφάνειας με νερό.
Το νερό κινείται σε σωλήνες και μέσω εκτοξευτήρων διαβρέχει τις επιφάνειες που έχουμε ορίσει. Η επιφάνεια που διαβρέχει κάθε εκτοξευτήρας μπορεί να είναι:
Παραλληλόγραμμη, χρησιμοποιείται π.χ. σε στενές λωρίδες όπως κατά μήκος πεζοδρομίων
Κυκλική (η πιο συνηθισμένη), χρησιμοποιείται για την άρδευση τόσο παραλληλόγραμμων περιοχών όσο και περιοχών με καμπύλα όρια

Οι κυκλικές περιοχές διαβροχής χαρακτηρίζονται από τα εξής στοιχεία:
1. Ακτίνα διαβροχής (0,92-30,48 m)
2. Τόξο διαβροχής (0-360ο σταθερό ή ρυθμιζόμενο)
3. Γωνία εκτόξευσης, συνήθως χρησιμοποιούνται:
0ο για θάμνους και κορυφές λόφων
10ο για θάμνους, χλοοτάπητες και περιοχές με ανέμους
25-28ο τυπική γωνία
35ο γωνία για ειδικές εφαρμογές
 
Οι εκτοξευτήρες διακρίνονται σε:
Σταθερούς (fixed spray) και τους
Περιστροφικούς (rotary)

Όλοι αποτελούνται από το σώμα και το ακροφύσιο. Οι σταθεροί πετούν το νερό ταυτόχρονα προς όλες τις κατευθύνσεις ώστε να καλύψουν το τόξο που έχουμε ορίσει ενώ οι περιστροφικοί πετούν το νερό προς μία μόνο κατεύθυνση και καλύπτουν το τόξο που έχουμε ορίσει με περιστροφή.
Βασικές ιδιότητες που πρέπει να έχει κάποιος κατά νου είναι ότι:
Οι σταθεροί έχουν συνήθως μικρότερες ακτίνες διαβροχής από τους περιστροφικούς.
Οι περιστροφικοί κάνουν συνήθως περισσότερο θόρυβο κατά τη λειτουργία από τους σταθερούς.
Οι σταθεροί έχουν γενικά μεγαλύτερη ταχύτητα εφαρμογής (παροχή προς επιφάνεια που καλύπτουν) από τους περιστροφικούς.

Οι κατασκευαστές προτείνουν να μην χρησιμοποιούμε στην ίδια περιοχή ταυτόχρονα περιστροφικούς και σταθερούς γιατί είναι δύσκολο να πετύχουμε ομοιομορφία διαβροχής. Γενικά καλό είναι να χρησιμοποιούμε τον ίδιο τύπο εκτοξευτήρα για κάθε περιοχή μια και έτσι είναι πιο εύκολο να έχουμε ομοιόμορφη ταχύτητα εφαρμογής σε όλη την αρδευόμενη έκταση.

Το πρώτο ζήτημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι η σωστή τοποθέτηση των εκτοξευτήρων στο χώρο ώστε να πετύχουμε ομοιόμορφη κατανομή του νερού. Αν δεν τοποθετηθούν σωστά οι εκτοξευτήρες θα προκύψουν περιοχές που θα έχουν περισσότερο νερό και άλλες λιγότερο, αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο σε φυτά εδαφοκάλυψης όπως:
εμφάνιση νεκρών σημείων (μπαλώματα),
ανομοιόμορφο χρωματισμό,
ζημιές από λιπάσματα,
σαπίσματα κοκ.

Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι ένας εκτοξευτήρας δεν κατανέμει ομοιόμορφα το νερό στην περιοχή που διαβρέχει. Έχει βρεθεί ότι ικανοποιητική ποσότητα νερού φτάνει μόνο έως τα 2/3 της ακτίνας διαβροχής, ενώ στο υπόλοιπο (απομακρυσμένο) 1/3 φτάνει ελάχιστο νερό. Έτσι οι κατασκευαστές συστήνουν την τοποθέτηση των εκτοξευτήρων σε αποστάσεις ίσες με το 100% της ακτίνας διαβροχής. Το σύστημα αυτό ονομάζεται τετράγωνη κατανομή ή κατανομή κεφαλή προς κεφαλή. Βεβαίως στην πράξη επιτρέπονται μικρές αποκλίσεις από αυτό τον κανόνα ώστε να μπορούμε να καλύψουμε μία περιοχή. Το σύστημα κεφαλή προς κεφαλή εφαρμόζεται με δύο τρόπους: της τετράγωνη και την τριγωνική διάταξη.